Τρίτη 22 Δεκεμβρίου 2015

Πληβείοι και Πατρίκιοι

     

Κάποιοι αγκομαχάνε.
Άλλοι πάνε γυμναστήριο
και κάνουν σάουνα.
Κάποιοι ιδροκοπάνε στη δουλειά.
Άλλοι πάλι δεν ίδρωσαν ποτέ.
Έτσι είναι ο κόσμος.
Αγώνας καθημερινός
ανησυχία
άγχος
μοναξιά
μεροδούλι- μεροφάϊ.
Ψάχνεις με ραντάρ
να βρεις τον έρωτα
κι όταν τον βρεις
αυτός ξεφεύγει
σε περιφρονεί.
Οι άλλοι
οι πατρίκιοι
άστους καλύτερα
οι καημένοι
έχουν τα προβλήματα τους.

Τετάρτη 16 Δεκεμβρίου 2015

Μετάλλαξη

       

Ήσουν πεταλούδα
που πετούσες
από λουλούδι σε λουλούδι
μα πέρασε ο καιρός
κι έγινες μαύρη αράχνη
ταραντούλα
τώρα όποιος πέσει στα δίχτυα σου
υποφέρει
αγκομαχάει
και στο τέλος πεθαίνει.
Ευτυχώς σε γνώρισα
όταν ήσουν
ακόμα πεταλούδα.

Δευτέρα 30 Νοεμβρίου 2015

Λύπη

         

Είναι μερικοί άνθρωποι
που ο λόγος τους
δεν έχει καμιά αξία.
Φάσκουν
και εμπρός σου αντιφάσκουν
για να έχουν έτοιμη τη δικαιολογία.
Με λόγια φουσκωμένα
σου τάζουν πύργους ψηλούς
κι αύριο όλα καταρρέουν.
Τι άνθρωποι είναι αυτοί
που άλλα σου λένε μπροστά
κι άλλα από πίσω;
Τι αξία έχουν
αυτοί οι ανόητοι λογάδες
που νομίζουν πως ξεγελούν
τους ευθείς συνανθρώπους;
Όταν πας να τους ελέγξεις
για τα λεχθέντα τους
τα αρνούνται όλα
τα διαστρέφουν
και απλώνουν
το δικό τους παραμύθι.
Λυπάμαι που συναναστράφηκα
τέτοιους ανθρώπους.

Πέμπτη 22 Οκτωβρίου 2015

Σ' ΕΝΑ ΜΠΑΡ

           

Τραβάω τα μαλλιά μου.
Γουργουρίζω σαν περιστέρι.
Μια μικρή ξανθούλα σερβιτόρα
με κοιτάει απορημένη.
Άσε με μωρό μου.
Κοίτα το διαφημιστικό πίνακα απέναντι.
Hondos Center.

Δευτέρα 12 Οκτωβρίου 2015

Ίσως

           

Θλιμμένα πρωϊνά
εναρκτήρια λακτίσματα
της μέρας
μονοτονία στις κινήσεις
στις ανάσες
στα συναισθήματα
ποιός ξέρει
ίσως ο έρωτας εμφανισθεί
πίσω από τις τριανταφυλλιές.

Κυριακή 4 Οκτωβρίου 2015

ΑΙΣΘΗΣΕΙΣ

               

Το στόμα μου είναι σφραγισμένο
τα μάτια μου δεμένα
στ' αυτιά μου με τη βία ωτασπίδες.

Έμεινε μόνο η αφή
να ταξιδεύει στο σώμα σου.

Παρασκευή 18 Σεπτεμβρίου 2015

ΒΙΟΙ ΤΕΜΝΟΜΕΝΟΙ

             

Την ώρα που εσύ θα αλητεύεις,
εγώ θα τρώω κόκκινα γλυκά σταφύλια.

Την ώρα που εσύ θα εκτινάσσεσαι,
εγώ θα στρίβω το τσιγάρο μου.

Την ώρα που εσύ θα δημιουργείς,
εγώ θα στρώνω σεντόνια για να κοιμηθώ
στο μικρό ντιβάνι.

Σάββατο 29 Αυγούστου 2015

Διαφυγή

   

Στην μικρή αυλή
φύτεψα τριανταφυλλιές.
Τη μοναξιά μου
τη μοιράστηκα μ' ένα σκύλο.
Το σπίτι
χρόνια τώρα
το έκανα βιβλιοθήκη,
θάλασσα να κολυμπώ
να μη θυμάμαι
εσένα.


Τρίτη 18 Αυγούστου 2015

ΕΔΕΜ



Κάποτε θα ρθεί ξανά
η πρώτη μας νιότη
θα γίνουμε πάλι έφηβοι
τότε θα με αγαπήσεις
όσο σ' αγάπησα εγώ
μαζί θα περπατήσουμε
το μονοπάτι του έρωτα
που δεν γεννήθηκε ποτέ
κάποτε θα γίνεις η ψυχή μου
κι εγώ η δική σου ψυχή
θ' αγαπηθούμε
θα γεννήσουμε
λουλούδια παραδεισένια
θα μαζεύουμε
στον κήπο της Εδέμ
κάποτε θα ξαναγεννηθούμε
και η ζωή θα έχει νόημα.

Πέμπτη 18 Ιουνίου 2015

Άλλος κόσμος

Νύχτωσε.
Βασανισμένες ψυχές
ψάχνουν στα σκοτάδια
να βρουν την ανακούφιση.
Ο έρωτας
πουλιέται φτηνά
στους δρόμους
στα μαγαζιά.
Νοθευμένο αλκοόλ
νοθευμένες σχέσεις
της στιγμής
κάλπικες
γεννιούνται και πεθαίνουν
γρήγορα.
Ο κόσμος της νύχτας
ένας άλλος κόσμος
βγαίνει στο προσκήνιο
διεκδικεί τη βασιλεία του.
Γεμάτος πειρασμούς
για μικρούς και μεγάλους
υπόσχεται πιο πολλά
απ' όσα μπορεί να δώσει.
Έτσι είναι το παιχνίδι.
Ταχυδακτυλουργία και μαγεία.
Όταν ξημερώσει
όλοι οι απολογισμοί
θα είναι βεβαρημένοι.

Πεδίο μάχης

Χάσκουν οι μηροί
και το κορμί
ζητά διείσδυση
μείξη των υγρών
οι ανάσες να ανακατευτούν
έλα, λέει
καλεί για ένωση
η επιθυμία μετράει 
μόνο
ούτε οι ηλικίες
το χρώμα
ούτε κάτι άλλο
δυό κορμιά
μια αγκαλιά
ηλεκτρική εκκένωση
που σε εκτινάσσει
σε πιάνει ρίγος
πεθαίνεις
ξαναγεννιέσαι.
 

Πέμπτη 4 Ιουνίου 2015

ΡΕΜΒΗ



Ξαπλωμένος στο γρασίδι

κάτω από τα πλατάνια

διαλογίζομαι

τεμπελιάζω

εκδικούμαι έτσι

το χρόνο που εργάστηκα

σκέφτομαι τα κορμιά

που κάποτε μ’ αγκάλιασαν

μα τώρα είναι ξένα

και κλαίω

χάνω την αίσθηση του χρόνου

το εσωτερικό μου ρολόγι

ξάφνου με ξυπνάει

βράδιασε

είναι η ώρα

να πάω στη γειτονιά της

τηρώντας

όλους τους κανόνες της μυστικότητας.

Θεία πρόνοια


Σ' ένα μπαρ
καθόμουν ένα βράδυ
κι έπινα
κάπνιζα στριφτά τσιγάρα
ένιωθα ωραία
μα ύστερα
άρχισα να παρατηρώ προσεχτικά
τον κόσμο
και σκέφτηκα
πως οι άνθρωποι έχουν προβλήματα
πίνουν
καπνίζουν
κάποιοι παίρνουν ναρκωτικά
μερικοί τρελαίνονται
καθόμουν και σκεφτόμουν
φίλους, γνωστούς, συγγενείς
πόσων ανθρώπων η ζωή
κυλούσε αμέριμνα
ώσπου ξαφνικά
τους έφαγε ο καρκίνος
ή κατέληξαν στο τρελάδικο
και βολοδέρνουν στους δρόμους
βυθίστηκα στη λάβα της κολάσεως
μα ευτυχώς μια κοπελιά
ένα όμορφο πλάσμα
κάθισε απέναντι
μου χαμογέλασε
κι ο κόσμος γύρω μου

φωτίστηκε.

Πέμπτη 28 Μαΐου 2015

Ενός λεπτού σιγή


Εσείς που βρήκατε τον άνθρωπο σας
κι έχετε ένα χέρι να σας σφίγγει τρυφερά,
έναν ώμο ν ακουμπάτε την πίκρα σας,
ένα κορμί να υπερασπίζει την έξαψη σας,
κοκκινίσατε άραγε για την τόση ευτυχία σας,
έστω και μία φορά;
Είπατε να κρατήσετε ενός λεπτού σιγή
για τους απεγνωσμένους;

     Ντίνος Χριστιανόπουλος

ΜΕΣΑ ΣΤΙΣ ΠΕΤΡΕΣ



Κι όμως δεν αυτοκτόνησα.
Είδατε ποτέ κανέναν έλατο να κατεβαίνει μοναχός του
στο πριονιστήριο;
Η θέση μας είναι μέσα δω σ αυτό το δάσος
με τα κλαδιά κομμένα μισοκαμένους τους κορμούς
με τις ρίζες σφηνωμένες μες στις πέτρες.

    Αρης Αλεξάνδρου


Πέμπτη 21 Μαΐου 2015

ΠΛΑΝΗΤΙΚΗ ΤΡΙΛΟΓΙΑ


Ανώτερο επίπεδο

Στον δεύτερο όροφο του Πύργου
φτάνουν οι αναφορές
των δύο όντων στο γυάλινο δωμάτιο.
Αναλαμβάνουν τώρα
οι Γραμματείς.
Κάνουν ηλεκτρονική επεξεργασία
των αναφορών,
αρχειοθέτηση σε μαγνητικούς φακέλους
και τις προωθούν
στα ανώτερα κλιμάκια,
το περίφημο Συμβούλιο της αποικίας,
όπου λίγοι και εκλεκτοί συμμετέχουν.
Παίρνονται αποφάσεις από το Σώμα
και στέλνονται από τον Πρόεδρό του
στους τρεις πρίγκηπες
του προτελευταίου ορόφου
για έλεγχο και επικύρωση.
Αυτοί αφού κάνουν τη δουλειά τους,
περνούν τα έγγραφα
από ηλεκτρονική θυρίδα
στον τελευταίο όροφο,
απ’ όπου και επιστρέφουν,
συνήθως, σφραγισμένα με την
ηλεκτρονική σφραγίδα της αποικίας.
Από τον τελευταίο όροφο, σπανιότατα,
στέλνονται μηνύματα σε μια
παράξενη γλώσσα.
Κανείς δεν ξέρει ποιος είναι μέσα.
Είναι τα απόλυτο Άβατο.

ΠΛΑΝΗΤΙΚΗ ΤΡΙΛΟΓΙΑ


Δεύτερο επίπεδο

Δύο όντα
σε γυάλινο δωμάτιο
επιβλέπουν τους σοφούς.
Βγάζουν σπινθήρες τα μάτια τους.
Οι σοφοί γονατίζουν
όταν τους απευθύνονται
μπροστά στον ηλεκτρονικό πίνακα.
Δεν τους βλέπουν,
μόνο αιτούνται και προσεύχονται.
Εντολές με λίγα γράμματα
μετασχηματίζονται
και εγγράφονται στον πίνακα.
Οι σοφοί τους αποκωδικοποιούν
και τους μεταφέρουν
στον ανθρώπινο τομέα.
Τρέχουν τα μεταλλικά,
πρώην ανθρώπινα, σκυλιά
με πάπυρους
και φωσφορίζοντα οχήματα,
να τις μεταδώσουν
στα κατώτερα κλιμάκια.
Είναι μονόδρομος.
Δεν υπάρχει αντίστροφη διάβαση.
Τα όντα στέλνουν αναφορές
στον δεύτερο όροφο του Πύργου. Και αναμένουν.


Πέμπτη 7 Μαΐου 2015

ΠΛΑΝΗΤΙΚΗ ΤΡΙΛΟΓΙΑ



Πρώτο επίπεδο

Κίτρινα λεωφορεία κάνουν
τις μεταγωγές.
Οι κοινωνικοί προτεστάντες
είναι βαθιά στη γη,
δουλεύουν στην εξόρυξη,
σε ζώνες ασφαλείας,
μ’ αυστηρούς όρους
διατροφής,
διαβίωσης και τιμωρίας.
Οι οπαδοί του status quo
είναι στην επιφάνεια,
βασανίζονται λιγότερο,
ανασαίνουν μεγαλύτερες μερίδες
οξυγόνου,
έχουνε στις ποινές
και δεύτερη ευκαιρία.
Κίτρινα λεωφορεία
κάνουν τις μεταγωγές.
Τ’ ανθρώπινα σκυλιά
φορούν μεταλλικές στολές
πιστά όργανα του καθεστώτος
αναπαραγωγής ανθρώπων κι εξόρυξης του πλανήτη,
βάζουν τις βαριές αλυσίδες
στα πόδια των πρώην ομοίων τους
και μεταφέρουν άτομα
από τον ένα τομέα στον άλλο
τους επιφανειακούς παραβάτες
κάτω στη γη.
Καζάνια βράζουν ασταμάτητα,
μέσα τους
οι γυάλινες θήκες
των ανθρώπινων εμβρύων,
που γονιμοποιήθηκαν
που ελέγχθηκαν
κι άλλα πετάχθηκαν στον διαστημικό Καιάδα,
δεν υπάρχει εδώ χώρος για ανάπηρους.
Τα ανθρώπινα σκυλιά οδηγούνε
τα μαύρα καμιόνια,
από την εξόρυξη
στα επίγεια ενεργειακά κέντρα.
Οι σοφοί της γης,
δέκα – δεκαπέντε το πολύ,
επιβλέπουν
από τους γυάλινους πύργους.
Πάνω απ’ τα κεφάλια τους
ο τεράστιος ηλεκτρονικός πίνακας
όπου γράφονται οι διαταγές
άνωθεν, που δεν σηκώνουν αντιρρήσεις.
Αυτό είναι
το πρώτο επίπεδο της

πλανητικής διακυβέρνησης.