Τρίτη 22 Νοεμβρίου 2016

Παρά θίν΄αλός

   

Τι τυχερός που είμαι
σκέφτηκα
που βλέπω μετά από ένα χρόνο
ξανά τη θάλασσα
που τόσο αγαπώ
μα είναι ακριβοθώρητη
για μένα
άλλοι την έχουν στα πόδια τους
κι άλλοι κάνουν χρόνια
να τη δουν
αγαπημένα κύματα
αρμύρα που θεραπεύεις
να΄μαι τώρα κάτω από μια ομπρέλα
ένας ανάμεσα σε χιλιάδες
πιάνω ένα τραπέζι
κάτω από τις μουριές
κάθομαι κι αναπολώ
τα περασμένα χρόνια
αγαλματένια νεανικά κορμιά
έρχονται να διακόψουν
τις σκέψεις μου
μα είναι ωραία.