Σε κουβαλώ

         

Μια λέξη ήρθε στο μυαλό μου
τ΄όνομα σου
κι ύστερα μια εικόνα
το πρόσωπο σου
κι έπειτα μια άλλη
το σώμα σου
βάθος ατέλειωτο
η ύπαρξη σου
έμαθα κολύμπι μέσα σου
κι ύστερα όλα τέλειωσαν
στέγνωσαν τα ποτάμια
οι θάλασσες, οι λίμνες
έμεινε μόνο άργιλος,πηλός
να σχηματίζω σκηνές
του παρελθόντος
κι ύστερα να τις χαλάω
μορφή αγαπημένη
σε κουβαλώ μέσα μου πάντα
με μια μικρή ελπίδα
πως θα γυρίσεις.

Το χθες που καίει

   

Σου μίλησα
χαμήλωσες το βλέμμα
κι ύστερα κοίταξες αλλού
δεν μπόρεσες να με δεις στα μάτια
εσύ που κάποτε
δεν χόρταινες να με κοιτάς
κι εγώ εσένα
ξέρω πέρασαν χρόνια
μ΄ έστειλες στον άλλο κόσμο
μ΄ένα τηλεφώνημα τότε
ήμουν μακριά
κι εσύ είχες ανάγκη
να έχεις κάποιον κοντά σου
το κατάλαβα αργότερα
σε συγχώρεσα
μα η πληγή παρέμεινε
και τώρα που σε συνάντησα
ήθελα να καρφώσεις
τα μάτια σου πάνω μου
να μου χαμογελάσεις
μα εσύ χαμήλωσες το βλέμμα
κοίταξες αλλού
λες κι έφταιγες.